Det e lønningsdag og han Petter har latt sæ overtale tel å være med ut på byen å ta ei lønningspils Det ende opp med en heidundranes og fokti fæst..han kjæm sæ ikkje heim tel kjærringa før på søndagskvelden…han e sjikkeleg fyllesjuk og det e ikkje fritt før at han har ondt i sæ før at han har vorre så længe på fæst Ho e ikkje nådig…ho kjæfta og ropa…og han får så øran flagra Han hold sæ før øran og bit tennern i hop. – Æ SNAKKA tel dæ…brøle ho. – Ikkje faen om du gjør…du SKRIK tel mæ – Jaha…du hadde kanskje heller ønska å slæppe å se mæ…de nærmaste dagan ? – Åååå…jaaa..vær så snill…sei han Petter i en spydig tone. Mandagen kjæm…han ser ikkje kjærringa…tirsdagen kjæm…og han ser ho ikkje då heller…men på onsdagen hadde hævelsen gådd såpass ned at han så vidt klare å skjemte ho med det vænstre aue:)))
